Als gewichtsconsulent begeleid ik mensen individueel maar ook in kleine groepjes. Ik vind beide geweldig en ik wil graag uitleggen wat ik dan zo leuk vind aan het begeleiden van groepen.

Zelf heb ik het ook wel eens en ik hoor het bij mijn klanten ook steeds vaker.

Degene die mij kent weet dat ik de laatste jaren niet echt meer heb gesport. Waar ik als kind erg sportief was, zie ik daar zelf als volwassen vrouw vrijwel niks meer van terug. Ik weet zelf ook niet waarom ik sporten niet meer leuk vind. Ergens is er iets mis gegaan. Ik heb het nog wel vaker geprobeerd. Zo ben ik gaan fitnessen, heb ik een tijdje gezwommen en ben ik regelmatig gaan wandelen. Allemaal van korte duur want na enige tijd had ik er geen zin meer in.

Heel veel mensen eten geen boter op brood, maar het is wel verstandig om dit te doen. Maar waarom moeten we dan boter eten ?

Onlangs sloot ik een 1e traject af met een lieve dame. Aan het einde van het traject vraag ik altijd of iemand een evaluatieformulier wilt invullen. Ik leer graag en ik vind het daarom ook fijn om feedback te ontvangen waar ik dan mijn goede punten en mijn leerpunten uit kan halen.

Onlangs las ik een artikel over zoetstoffen en e-nummers. Zeer interessant, zeker omdat in dat artikel precies stond beschreven zoals ik er over denk. In mijn praktijk krijg ik van elke klant wel de vraag 'hoe zit dat met e-nummers?'

04-01-2018; Een bakje chips, kan dat wel ?

Je kent het misschien wel. Je wilt afvallen en vol goede moed ga je daar ook meteen mee aan de slag. Je volgt het dieet dat je vriendin ook heeft gevolgd en waarmee ze verbluffende resultaten heeft behaald. Maar wat merk je, het werkt niet. Je probeert het dieet van die collega die recent 6 kg is afgevallen, maar ook dat werkt niet. Aaahhhrrgg, wat nu ?

Het is vakantietijd en ik wist van tevoren dat dit een periode is waarin er niks gebeurt op het gebied van klanten. Ik heb een leuke zomerchallenge bedacht waar ik nog best druk mee ben omdat ik ruim 90 nieuwsbrieven moet maken en versturen. Verder heb ik natuurlijk wel werk te doen, maar niet in de vorm van begeleiding en coaching.

Wat ik het moeilijkste vind aan het ondernemen, is plannen en rust nemen. Ik heb het dan niet zo zeer over het plannen van mijn werk, want dat heb ik in mijn carrière wel geleerd. Letterlijk zelfs, want tijdens mijn werk bij het uitzendbureau had ik o.a. de taak om uitzendkrachten te plannen op diensten. Dan moest ik ervoor zorgen dat er dinsdag om 7.00u iemand op plekje x stond en om 15.00u op plekje Y. Op woensdag moesten er dan 8 om 8.00 starten op de ene locatie en om 11.00u weer 10 op een andere locatie enzovoorts. Nou, plannen dat kan ik wel. Ik ga ook braaf elke dag, nadat ik de kinderen naar school heb gebracht, naar mijn werkplekje en begin met werken. Ik maak to do lijstjes en deze werk ik netjes af. Wanneer er iets tussendoor komt, vind ik dat alleen maar leuk want ik hou wel van hectiek. Om 15.00u haal ik de kids weer van school en ben ik er voor hen.

Het is mei en dat betekent dat ik nu ruim 3 maanden volledig aan het werk ben als gewichtsconsulente.

Jarig zijn terwijl je een heleboel wensen hebt is leuk kan ik je zeggen. Ik weet nooit iets te vragen voor mijn verjaardag, dus voor familie en manlief is het altijd gebruik maken van hun creativiteit. Dit jaar niet. Ik wilde graag een weegschaaltas, een laptoptas, een bordje voor aan de gevel met mijn bedrijfsnaam erop. Manlief had zelfs moeite met kiezen wat hij zou kopen.

Yes, in the pocket. Mijn diploma is binnen en wat ben ik blij. Dit was het laatste onderdeel voordat ik mij echt gewichtsconsulente kan noemen. Het was meteen ook het belangrijkste onderdeel, want zonder diploma geen inschrijving bij de beroepsvereniging en dat wilde ik percé. Zonder diploma ook geen originele titel en zonder diploma ook geen goed gevoel.